Pantanal in de soep
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Maarten
20 Juli 2005 | Brazilië, Manaus
Hier weer een bericht van uw verslaggever ter plaatse. Over naar het weer in Manaus: zeer warm (zeg maar tropisch warm!:P).
Hallo mensen,
Het is momenteel hier nog 20 juli. Dus Joyce van harte gefeliciteerd met je 30e verjaardag:p. Ik ga zo een caipirinha op je drinken.
Waar ik gebleven was? Ach ja, de Pantanal. Krijgen jullie eindelijk te horen wat voor een superongeluk ik heb gehad.
Afgelopen vrijdagochtend waren we dus vanuit Sao Paulo vertrokken naar de Pantanal (ongelooflijk mooi moerasgebied). Helaas had de VARIG (ja toen ook al) het vliegtuig overboekt. Dus onze reisleider is met 4 reisgenoten achtergebleven in Sao Paulo om ´s avonds pas te vertrekken naar de Pantanal.
Aangekomen in onze fazenda (boerderij met slaapplaatsen en restaurantje) bleek maar weer hoe belangrijk onze reisleider voor ons is, want er was totale wanorde. Dat was niet echt leuk. Zit een familie bij onze groep die het nogal breed heeft en die dachten alles wel even te kunnen regelen; mooiste kamers voor hun etc.. Mooi niet dus, Johan (kamergenoot) en ik hadden snelgehandeld en wij hadden de mooiste plek (vonden wij i.i.g. wel). Na 3 dagen fast food had de boer Guilherme voor ons een fantastische lunch klaarstaan veel vlees, rijst, maniok, groenten etc., ben dus een paar keer opgestaan om extra op te scheppen. Na de lunch zijn we met een plaatselijke gids een sruk gaan wandelen in de bossen en weilanden rondom de fazenda. Het was daar echt mooi, maar hoe valt nou uit te leggen hoe een gebied eruit ziet als het uniek is. Je loopt van het ene moment in het andere van een stoffige zandpaadje in drassig moeras. Al lopend heel veel dieren gezien. Een gigantische ooievaar de tuiuiu (Spreek uit als happy birdday to you you) met kleintjes, honderden grasparkietjes. Het wordt hier overigens vrij snel donker. Om half zes is het nog zonnig, om zes uur pikke donker. Je denkt meteen dat het middernacht is. Dit resulteert in mooie zonsondergangen. Bij terugkomst stond voor ons een schaal klaar met kommen piranhasoep, da´s best wel lekker (en potentieverhogend;-o).
Op zaterdag gingen we heerlijk een stuk paardrijden. Heerlijk ja, uhum. Ik dacht dat ik met mijn Bonfire een goed paard had uitgekozen en de reisgenoot die er de dag ervoor opgezeten had zei dat ie voorgeprogrammeerd was op het paard voor hem. Kon me dus niks gebeuren dus wel, eerst deed z´n startmotor het niet. Geen gang in te krijgen. Totdat i.d.d. het paard voor me ging lopen, Bonfire meteen in draftempo erachteraan... dwars de bomen, ik heb dus wat takken van dichtbij bekeken. Wat schrammetjes in me nek dat was ´t. Was wel lachen uiteindelijk, maar er bleek ´s middags een jongetje een hersenschudding te hebben opgelopen door zo´n zelfde ongeval. Ik denk dat ´t een kwestie is van oefenen dat er nix met je hoofd gebeurd;-).
In de middag zijn we op een truck naar restaurant 30km verderop gereden. Onverharde weg en +30 graden. Ik had het wel gehad, dikke kleren aan i.v.m. de insecten en maar stofhappen. Bij het restaurant stond opnieuw een heerlijke lunch voor ons klaar. Na ons buikje volgegeten te hebben zijn we in gemotoriseerde kano´s de Rio Claro opgegaan. Helaas, was er één boot te weinig dus kon een viertal mensen pas om kwart voor zes (voor de mensen die goed opgelet hebben weten ze dat het al donker werd) gaan varen. Na een km of 5 varen zijn we gestopt en lokte onze kapitein wat kaaimannen bij zich. Schitterend om te zien, de kaaimannen zwommen op ca. 50 cm langs onze kano gefixeerd op de piranha waarmee ze gelokt werden. Na dit schouwspel zijn we verderop gaan piranhavissen. Jaja, ik heb er zelf ook één aan de haak geslagen.
Terug bij het restaurant heb ik mezelf op een caipirinha getracteerd die ik zelf gemaakt heb met behulp van de restauranteigenaar. Ook bij dit restaurant kregen we een kommetje piranhasoep.
Daarna vertrokken we met onze truck in het holst van de nacht (lees kwart over zeven) bijgestaan door 2 sterke zaklantaarns de bossen in op zoek naar wild. Onderweg kwamen we een hert en een capivara tegen. Ik was bang dat wildspotten niets voor mij was, want ik was lang niet de eerste die zo´n beest zag. Uiteindelijk zag ik in de verte iets, dus ik allemaal mensen informeren over wat ik zag, maar wat ik niet kon definieren. Eenmaal dichterbij bleek ik een ´wild verkeersbord´ gezien te hebben in de verte:S. Onderweg hebben we nog een ocelot, vossen en een wasbeertje gezien. Ik had gelukkig de smaak te pakken, want ik heb toch een paar keer de gidsen op een dier moeten wijzen die ze met hun lamp niet gezien hadden, ben dus wel een wildspotter;). Eenmaal terug stond er natuurlijk weer een heerlijke maaltijd van Guilherme klaar.
Op zondagochtend ben ik om zes uur opgestaan om met wat andere mensen verderop in een kreek wild te spotten. Op zaterdag had ik ook kunnen gaan, maar toen was ik doodop. Inderdaad prachtig gezicht die kreek met z´n drietal otters en tig kaaimannen en onnoemelijk veel vogelsoorten. Na het ontbijt hadden we nog keus om een wandeling te maken of te gaan paardrijden of op het terrein te blijven. Dat laatste dus, heerlijk een balletje staan trappen; we zijn immers in Brazilie. Na de lunch zijn we teruggegaan naar het vliegveld van Cuiaba in de Pantanal om vervolgens met de TAM terug te vliegen naar Sao Paulo.
Ik heb nog wat conclusies getrokken:
Joyce: je bent hier een snoepje.
Ma: ook hier hebben ze sambakonten;-).
Ylva: Balisto smaakt in het vliegtuig veel lekkerder dan op kantoor.
Ik zie dat ze hier een USB-port hebben dus ik ga even wat foto´s toevoegen.
Binnenkort een update over Manaus en Amazone. Ik ga zo even lekker uiteten en vervolgens wat caipirinha´s drinken op het terras.
Ik heb het hier echt naar m´n zin en weet wat je het mooie is?: Ik ga nog lang niet naar huis!!
Groeten,
Maarten
P.S. Ik wil wel naar huis om ´t allemaal te kunnen vertellen en dan weer vlug terug naar hier;-).
Hallo mensen,
Het is momenteel hier nog 20 juli. Dus Joyce van harte gefeliciteerd met je 30e verjaardag:p. Ik ga zo een caipirinha op je drinken.
Waar ik gebleven was? Ach ja, de Pantanal. Krijgen jullie eindelijk te horen wat voor een superongeluk ik heb gehad.
Afgelopen vrijdagochtend waren we dus vanuit Sao Paulo vertrokken naar de Pantanal (ongelooflijk mooi moerasgebied). Helaas had de VARIG (ja toen ook al) het vliegtuig overboekt. Dus onze reisleider is met 4 reisgenoten achtergebleven in Sao Paulo om ´s avonds pas te vertrekken naar de Pantanal.
Aangekomen in onze fazenda (boerderij met slaapplaatsen en restaurantje) bleek maar weer hoe belangrijk onze reisleider voor ons is, want er was totale wanorde. Dat was niet echt leuk. Zit een familie bij onze groep die het nogal breed heeft en die dachten alles wel even te kunnen regelen; mooiste kamers voor hun etc.. Mooi niet dus, Johan (kamergenoot) en ik hadden snelgehandeld en wij hadden de mooiste plek (vonden wij i.i.g. wel). Na 3 dagen fast food had de boer Guilherme voor ons een fantastische lunch klaarstaan veel vlees, rijst, maniok, groenten etc., ben dus een paar keer opgestaan om extra op te scheppen. Na de lunch zijn we met een plaatselijke gids een sruk gaan wandelen in de bossen en weilanden rondom de fazenda. Het was daar echt mooi, maar hoe valt nou uit te leggen hoe een gebied eruit ziet als het uniek is. Je loopt van het ene moment in het andere van een stoffige zandpaadje in drassig moeras. Al lopend heel veel dieren gezien. Een gigantische ooievaar de tuiuiu (Spreek uit als happy birdday to you you) met kleintjes, honderden grasparkietjes. Het wordt hier overigens vrij snel donker. Om half zes is het nog zonnig, om zes uur pikke donker. Je denkt meteen dat het middernacht is. Dit resulteert in mooie zonsondergangen. Bij terugkomst stond voor ons een schaal klaar met kommen piranhasoep, da´s best wel lekker (en potentieverhogend;-o).
Op zaterdag gingen we heerlijk een stuk paardrijden. Heerlijk ja, uhum. Ik dacht dat ik met mijn Bonfire een goed paard had uitgekozen en de reisgenoot die er de dag ervoor opgezeten had zei dat ie voorgeprogrammeerd was op het paard voor hem. Kon me dus niks gebeuren dus wel, eerst deed z´n startmotor het niet. Geen gang in te krijgen. Totdat i.d.d. het paard voor me ging lopen, Bonfire meteen in draftempo erachteraan... dwars de bomen, ik heb dus wat takken van dichtbij bekeken. Wat schrammetjes in me nek dat was ´t. Was wel lachen uiteindelijk, maar er bleek ´s middags een jongetje een hersenschudding te hebben opgelopen door zo´n zelfde ongeval. Ik denk dat ´t een kwestie is van oefenen dat er nix met je hoofd gebeurd;-).
In de middag zijn we op een truck naar restaurant 30km verderop gereden. Onverharde weg en +30 graden. Ik had het wel gehad, dikke kleren aan i.v.m. de insecten en maar stofhappen. Bij het restaurant stond opnieuw een heerlijke lunch voor ons klaar. Na ons buikje volgegeten te hebben zijn we in gemotoriseerde kano´s de Rio Claro opgegaan. Helaas, was er één boot te weinig dus kon een viertal mensen pas om kwart voor zes (voor de mensen die goed opgelet hebben weten ze dat het al donker werd) gaan varen. Na een km of 5 varen zijn we gestopt en lokte onze kapitein wat kaaimannen bij zich. Schitterend om te zien, de kaaimannen zwommen op ca. 50 cm langs onze kano gefixeerd op de piranha waarmee ze gelokt werden. Na dit schouwspel zijn we verderop gaan piranhavissen. Jaja, ik heb er zelf ook één aan de haak geslagen.
Terug bij het restaurant heb ik mezelf op een caipirinha getracteerd die ik zelf gemaakt heb met behulp van de restauranteigenaar. Ook bij dit restaurant kregen we een kommetje piranhasoep.
Daarna vertrokken we met onze truck in het holst van de nacht (lees kwart over zeven) bijgestaan door 2 sterke zaklantaarns de bossen in op zoek naar wild. Onderweg kwamen we een hert en een capivara tegen. Ik was bang dat wildspotten niets voor mij was, want ik was lang niet de eerste die zo´n beest zag. Uiteindelijk zag ik in de verte iets, dus ik allemaal mensen informeren over wat ik zag, maar wat ik niet kon definieren. Eenmaal dichterbij bleek ik een ´wild verkeersbord´ gezien te hebben in de verte:S. Onderweg hebben we nog een ocelot, vossen en een wasbeertje gezien. Ik had gelukkig de smaak te pakken, want ik heb toch een paar keer de gidsen op een dier moeten wijzen die ze met hun lamp niet gezien hadden, ben dus wel een wildspotter;). Eenmaal terug stond er natuurlijk weer een heerlijke maaltijd van Guilherme klaar.
Op zondagochtend ben ik om zes uur opgestaan om met wat andere mensen verderop in een kreek wild te spotten. Op zaterdag had ik ook kunnen gaan, maar toen was ik doodop. Inderdaad prachtig gezicht die kreek met z´n drietal otters en tig kaaimannen en onnoemelijk veel vogelsoorten. Na het ontbijt hadden we nog keus om een wandeling te maken of te gaan paardrijden of op het terrein te blijven. Dat laatste dus, heerlijk een balletje staan trappen; we zijn immers in Brazilie. Na de lunch zijn we teruggegaan naar het vliegveld van Cuiaba in de Pantanal om vervolgens met de TAM terug te vliegen naar Sao Paulo.
Ik heb nog wat conclusies getrokken:
Joyce: je bent hier een snoepje.
Ma: ook hier hebben ze sambakonten;-).
Ylva: Balisto smaakt in het vliegtuig veel lekkerder dan op kantoor.
Ik zie dat ze hier een USB-port hebben dus ik ga even wat foto´s toevoegen.
Binnenkort een update over Manaus en Amazone. Ik ga zo even lekker uiteten en vervolgens wat caipirinha´s drinken op het terras.
Ik heb het hier echt naar m´n zin en weet wat je het mooie is?: Ik ga nog lang niet naar huis!!
Groeten,
Maarten
P.S. Ik wil wel naar huis om ´t allemaal te kunnen vertellen en dan weer vlug terug naar hier;-).
-
20 Juli 2005 - 23:00
Maarten:
USB-port wordt niet herkend. Balen!! -
21 Juli 2005 - 06:00
Dennis:
Ik wilde net beginnen over de leuke foto's lees ik nog net op tijd onderstaand bericht. Klinkt allemaal weer errug leuk M, we zullen wat enge beestjes los laten op de boekhouding op de dag dat je weer gaat beginnen, voel je je gelijk weer lekker thuis. Potentieverhogende drankjes he, hmmm ik durf het bijna niet meer te vragen maare....... Enne Maarten, alles smaakt lekkerder op vakantie, alles. -
21 Juli 2005 - 06:35
Elly:
He maarten, Ik vond je verhaal erg leuk om te lezen... tot het zinnetje: Ik heb het ......Ons allemaal lekker jaloers lopen maken.
Als ik het allemaal zo lees heb jij straks nog twee weken extra nodig om van deze reis uitterusten....
Nog veel plezier en ben benieuwd naar je volgende verhaal!! -
21 Juli 2005 - 09:43
Robert:
Kanonnen wat een avonturier ben je ana het worden. Ik zou zeggen bundel je verhalen en schrijf ene boek kerel. :-)) Voortaan maar een cap opzetten als je weer aan het paardenrennen gaat. Veel plezier nog daar en ik zie je volgende hoofdstuk wel weer verschijnen. da groeten Robert -
21 Juli 2005 - 16:55
Jeroen Meijer:
Hey beste maat, zo te horen vermaak je, je wel zo daar.
Ben ook wel benieuwd naar die foto's.
P.s heb zelf ook al lekker stiekem foto's van Brazil.
Hou je haaks daar -
22 Juli 2005 - 06:15
Joyce:
30? En bedankt Maartje!
Leuke foto's trouwens, als ik jou was zou ik die Brabo uit je kamer gooien ;)
Geniet nog lekker en blijf oefenen met dat haakje van je. -
22 Juli 2005 - 06:48
Hanneke:
Om te vertellen hoef je nog niet terug te komen hoor Maarten, ik vind dat je zeer levendig kan schrijven/vertellen!
De foto's heb ik van genoten die van Bonfire heeft natuurlijk mijn voorkeur maar die van jouw kop bij de watervallen vind ik ook heel mooi!
Je vakantie klinkt geweldig en ik ben benieuwd wat jouw weegschaal zal zeggen als je weer thuis bent....
Groetjes en nog heel veel plezier! -
22 Juli 2005 - 16:40
Wilma:
Wederom n avontuurlijk verhaal zeg!
Zie t ook al helemaal voor me op Bonfire;)
Kun je mooi hier n keer n paardrijles volgen, je bent nu klaargestoomd:P
=xx=
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
