Yeti in Tibet
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Maarten
07 Oktober 2006 | Nederland, Amsterdam
Een goedemiddag allemaal vanuit het hoge Tibet.
Door alle indrukken hier weet ik absoluut niet waar ik moet beginnen, dus lijkt me het makkelijkste om het chronologisch te doen;).
Eergistermorgen zijn we vanaf het internationale vliegveld van Chengdu zijn we met Air China in twee uur naar Lhasa International Airport gevlogen. Echt een super-de-luxe vlucht aan boord van een Airbus A-320. Wat echt helemaal super was was dat ze voorop de neus van de Airbus een video hadden geplaatst, zodat je kon zien hoe het toestel vloog. Eenmaal boven de regenachtige wolken boven Chengdu hadden we al een uitzicht op enkele toppen van de Himalaya: machtig mooi mensen. Ik heb 't op video staan, maar 't is met geen pen te beschrijven. Onderweg hebben we allen veel water gedronken, schijnt goed te zijn als je op grote hoogte aankomt. Ikzelf heb tot nu toe nog geen last gehad van de hoogte; Lhasa ligt op 3956m hoogte.
Eerst zijn we naar Tsetang gereden, op het eerste oog leek Tibet mij al redelijk modern. Totaal niet wat je er van verwacht. Nadat ons de permit was verleend, zijn we naar e.o.a. klooster gereden (naam vergeten (heb 't inmiddels opgezicht: Yumbulagang)). Dit klooster was het oudtse gebouw van Tibet, gebouwd 2 eeuwen voor Christus en diende destijds als paleis. Voor 1 yuan (€ 0,10) ben ik op de foto gegaan met een pelgrim. Voor de volgers van Peking Express, deze man is zo'n pelgrim die op handen en voeten en al biddend over de wegen op weg was naar Lhasa. Voor de goede orde, de beste man was reeds 9 maanden onderweg en heeft nog zo'n 150 km voor de boeg.
's Avonds bij een plaastelijk restaurant hebben een aantal personen de eerste hapjes yak gegeten. Inmiddels ik ook, maar 't smaakt eerlijk gezegd best lekker. Helaas, hebben een aantal mensen al wat last gehad van de hoogteziekte. 't Enige waar ik last van heb is dat ik soms adem te kort kom, dus dan moet ik even wat extra bijademen.
Gister hebben we een hele lange dag gehad. De bus bracht ons naar de rand van een rivier, waar vandaan we met een platboot naar de overkant zijn gevaren, althans wat op varen leek. Denk dat we 3 kwartier gedaan hebben over nog geen kilometer. Aan de overkant hebben we een kilometer of twee over stoffige, hobbelige weggetjes in een versleten bus gereisd om bij het Samye-klooster (spreek uit: Samjee) te komen. 's Ochtends op de boot was het behoorlijk fris, daarom had ik ook drie lagen kleding aangetrokken. Bij het klooster aangekomen was inmiddels de zon gaan schijnen en was het vrij warm. Migmar, onze Tibetaanse gids, heeft ons door het klooster rondgeleid. Heel indrukwekkend, maar bij elk boeddha-beeld kregen we een uitleg, wie Sakha Mumi is en waar ie voor staat etc., etc.. Heb 't allemaal niet zo kunnen onthouden. By the way, het Samye-klooster is wel het oudste klooster in Tibet. Maar ja toen moesten we nog terug. Dat gaat bij ons in Nederland een stuk anders dan hier. Onze groep kwam aan bij de rivier, liggen er 3 platboten klaar, mooi niet dat we teruggebracht werden. Nee, want in de verte kwam er nog een boot aan, die moesten we maar pakken:S. Zeker nog ruim een half uur liggen wachten aan de oever. Nou moet ik zeggen dat het geen straf is om een minutenlang naar het Tibetaanse landschap te kijken. Echt fantastisch, 's nachts had het namelijk gesneeuwd, waardoor de echt hoge toppen nog bedekt waren onder de sneeuw. In de vallei beginnen de bomen gelige, herfstachtige kleuren te krijgen. En dan zo'n mooie bergrivier... Nee, dit kunnen jullie niet van me afnemen. In de tussentijd was een groep Duiste toeristen gearriveerd, gevolgd door een grote groep Tibetanen die ver van de bewoonde wereld leefden. Voor ons zijn de mensen een attractie, maar wij ook. 't Mooiste was dat ik aandachtig stond te luisteren naar onze reisbegeleidster (meer is ze eigenlijk ook niet, Michiel in Brazilie was echt een topper) opeens wat vingers over mijn armen voelde gaan. Stond zo'n Tibetaan te kijken naar de haren op m'n arm, die moet echt gedacht hebben: Yeti bestaat! Dat kennen ze dus echt niet. Uiteindelijk hebben we dus niet hoeven te betalen om foto's te hoeven maken, want die man wilde toch dolgraag met 'yeti' op de foto. Vervolgens heb ik nog even laten zien, dat zulke haren op mijn benen groeiden. Nou, daar schrokken ze toch wel van. Omdat wij toeristen zijn (en dus meer betalen) konden we eerder op de boot weer terug naar de bus. Die hele groep Tibetanen ons uitzwaaien en dat mannetje wijzen naar z'n arm;).
Om 5 uur waren we terug bij de bus en na 2 uur rijden hadden we Lhasa bereikt. We zitten nu in het Yak Hotel, da's echt supermodern, maar wel in Tibetaanse stijl gebouwd. Naast de lobby zit een Internetcafe, die 24 uur per dag geopend is en direct naast het hotel zit een restaurant die gerund wordt door een Nederlands-Amerikaans koppel en een Nederlands koppel. Daar hebben we dus ook gegeten, en vanavond (over een half uur), en morgenavond en die avond erop ook. 't Is gewoon goed eten, en je kan er alles krijgen van American Breakfast tot Tibetaanse gerechten, van pizza's tot babi pangang. Oooooh, ik begin al echt honger te krijgen.
Vandaag heb ik met mn vaste groepje de Jakhong Tempel bezocht, wat een drukte. Maar het is wel erg mooi. Ik heb er geen foto's binnenin kunnen maken, dat mocht niet, dus dat doe ik dan ook niet. Om een beeld te schetsen, er stond zeker 500m lange rij van pelgrims die hun boeddha's kwamen eren. In de tempel zelf was het spekglad door alle yakboter die ze gebruiken om de kaarsen brandend te houden. Vanaf het dak van de tempel heb je een schitterend uitzicht op het paleis van de Dalai Lama, de Potala. Met de Himalaya-bergen en de Tibetaanse huisjes geeft dat echt een geweldig gezicht. Gister vanuit de bus kwamen we langs de Potala, toen was ie kleiner dan ie dacht. Inmiddels weet ik beter, vanochtend stond ik ervoor, wat een immens paleis is dat. Na het bezoek aan de Jokhang Tempel zijn we door de straat om de tempel gewandeld, dit heet de Barkhor Circuit. Hier kan je vanalles kopen, en vooral afdingen. Dat gaat zo simpel, denk dat het mij ook wel lukt. Cees heeft voor ons vijfjes drie Tibetaanse gebedsvlaggetjes gekocht, deze kostte eigenlijk volgens de verkoopster 105 yuan, we hebben 50 betaald, haha. Nu nog opzoek naar een gebedsmolen, die zie je hier heel veel.
Morgen gaan we als het goed is de Potala in, maar dat schijnt allemaal niet zo makkelijk te gaan. Volgens Stephanie is het zo goed als zeker. We zien wel. Voor maandag staat het Gandeng-klooster, het hoogst gelegen klooster van Tibet op ca. 4500m op het programma.
Ik ga nu genieten van een yakschotel of zo en natuurlijk van de prachtige Tibetaanse mensen hier. Ik heb echt veel foto's gemaakt van ze en, klinkt heel gek, ook van de deuren. Die zijn zo kunstig hier.
Groetjes,
Maarten
Door alle indrukken hier weet ik absoluut niet waar ik moet beginnen, dus lijkt me het makkelijkste om het chronologisch te doen;).
Eergistermorgen zijn we vanaf het internationale vliegveld van Chengdu zijn we met Air China in twee uur naar Lhasa International Airport gevlogen. Echt een super-de-luxe vlucht aan boord van een Airbus A-320. Wat echt helemaal super was was dat ze voorop de neus van de Airbus een video hadden geplaatst, zodat je kon zien hoe het toestel vloog. Eenmaal boven de regenachtige wolken boven Chengdu hadden we al een uitzicht op enkele toppen van de Himalaya: machtig mooi mensen. Ik heb 't op video staan, maar 't is met geen pen te beschrijven. Onderweg hebben we allen veel water gedronken, schijnt goed te zijn als je op grote hoogte aankomt. Ikzelf heb tot nu toe nog geen last gehad van de hoogte; Lhasa ligt op 3956m hoogte.
Eerst zijn we naar Tsetang gereden, op het eerste oog leek Tibet mij al redelijk modern. Totaal niet wat je er van verwacht. Nadat ons de permit was verleend, zijn we naar e.o.a. klooster gereden (naam vergeten (heb 't inmiddels opgezicht: Yumbulagang)). Dit klooster was het oudtse gebouw van Tibet, gebouwd 2 eeuwen voor Christus en diende destijds als paleis. Voor 1 yuan (€ 0,10) ben ik op de foto gegaan met een pelgrim. Voor de volgers van Peking Express, deze man is zo'n pelgrim die op handen en voeten en al biddend over de wegen op weg was naar Lhasa. Voor de goede orde, de beste man was reeds 9 maanden onderweg en heeft nog zo'n 150 km voor de boeg.
's Avonds bij een plaastelijk restaurant hebben een aantal personen de eerste hapjes yak gegeten. Inmiddels ik ook, maar 't smaakt eerlijk gezegd best lekker. Helaas, hebben een aantal mensen al wat last gehad van de hoogteziekte. 't Enige waar ik last van heb is dat ik soms adem te kort kom, dus dan moet ik even wat extra bijademen.
Gister hebben we een hele lange dag gehad. De bus bracht ons naar de rand van een rivier, waar vandaan we met een platboot naar de overkant zijn gevaren, althans wat op varen leek. Denk dat we 3 kwartier gedaan hebben over nog geen kilometer. Aan de overkant hebben we een kilometer of twee over stoffige, hobbelige weggetjes in een versleten bus gereisd om bij het Samye-klooster (spreek uit: Samjee) te komen. 's Ochtends op de boot was het behoorlijk fris, daarom had ik ook drie lagen kleding aangetrokken. Bij het klooster aangekomen was inmiddels de zon gaan schijnen en was het vrij warm. Migmar, onze Tibetaanse gids, heeft ons door het klooster rondgeleid. Heel indrukwekkend, maar bij elk boeddha-beeld kregen we een uitleg, wie Sakha Mumi is en waar ie voor staat etc., etc.. Heb 't allemaal niet zo kunnen onthouden. By the way, het Samye-klooster is wel het oudste klooster in Tibet. Maar ja toen moesten we nog terug. Dat gaat bij ons in Nederland een stuk anders dan hier. Onze groep kwam aan bij de rivier, liggen er 3 platboten klaar, mooi niet dat we teruggebracht werden. Nee, want in de verte kwam er nog een boot aan, die moesten we maar pakken:S. Zeker nog ruim een half uur liggen wachten aan de oever. Nou moet ik zeggen dat het geen straf is om een minutenlang naar het Tibetaanse landschap te kijken. Echt fantastisch, 's nachts had het namelijk gesneeuwd, waardoor de echt hoge toppen nog bedekt waren onder de sneeuw. In de vallei beginnen de bomen gelige, herfstachtige kleuren te krijgen. En dan zo'n mooie bergrivier... Nee, dit kunnen jullie niet van me afnemen. In de tussentijd was een groep Duiste toeristen gearriveerd, gevolgd door een grote groep Tibetanen die ver van de bewoonde wereld leefden. Voor ons zijn de mensen een attractie, maar wij ook. 't Mooiste was dat ik aandachtig stond te luisteren naar onze reisbegeleidster (meer is ze eigenlijk ook niet, Michiel in Brazilie was echt een topper) opeens wat vingers over mijn armen voelde gaan. Stond zo'n Tibetaan te kijken naar de haren op m'n arm, die moet echt gedacht hebben: Yeti bestaat! Dat kennen ze dus echt niet. Uiteindelijk hebben we dus niet hoeven te betalen om foto's te hoeven maken, want die man wilde toch dolgraag met 'yeti' op de foto. Vervolgens heb ik nog even laten zien, dat zulke haren op mijn benen groeiden. Nou, daar schrokken ze toch wel van. Omdat wij toeristen zijn (en dus meer betalen) konden we eerder op de boot weer terug naar de bus. Die hele groep Tibetanen ons uitzwaaien en dat mannetje wijzen naar z'n arm;).
Om 5 uur waren we terug bij de bus en na 2 uur rijden hadden we Lhasa bereikt. We zitten nu in het Yak Hotel, da's echt supermodern, maar wel in Tibetaanse stijl gebouwd. Naast de lobby zit een Internetcafe, die 24 uur per dag geopend is en direct naast het hotel zit een restaurant die gerund wordt door een Nederlands-Amerikaans koppel en een Nederlands koppel. Daar hebben we dus ook gegeten, en vanavond (over een half uur), en morgenavond en die avond erop ook. 't Is gewoon goed eten, en je kan er alles krijgen van American Breakfast tot Tibetaanse gerechten, van pizza's tot babi pangang. Oooooh, ik begin al echt honger te krijgen.
Vandaag heb ik met mn vaste groepje de Jakhong Tempel bezocht, wat een drukte. Maar het is wel erg mooi. Ik heb er geen foto's binnenin kunnen maken, dat mocht niet, dus dat doe ik dan ook niet. Om een beeld te schetsen, er stond zeker 500m lange rij van pelgrims die hun boeddha's kwamen eren. In de tempel zelf was het spekglad door alle yakboter die ze gebruiken om de kaarsen brandend te houden. Vanaf het dak van de tempel heb je een schitterend uitzicht op het paleis van de Dalai Lama, de Potala. Met de Himalaya-bergen en de Tibetaanse huisjes geeft dat echt een geweldig gezicht. Gister vanuit de bus kwamen we langs de Potala, toen was ie kleiner dan ie dacht. Inmiddels weet ik beter, vanochtend stond ik ervoor, wat een immens paleis is dat. Na het bezoek aan de Jokhang Tempel zijn we door de straat om de tempel gewandeld, dit heet de Barkhor Circuit. Hier kan je vanalles kopen, en vooral afdingen. Dat gaat zo simpel, denk dat het mij ook wel lukt. Cees heeft voor ons vijfjes drie Tibetaanse gebedsvlaggetjes gekocht, deze kostte eigenlijk volgens de verkoopster 105 yuan, we hebben 50 betaald, haha. Nu nog opzoek naar een gebedsmolen, die zie je hier heel veel.
Morgen gaan we als het goed is de Potala in, maar dat schijnt allemaal niet zo makkelijk te gaan. Volgens Stephanie is het zo goed als zeker. We zien wel. Voor maandag staat het Gandeng-klooster, het hoogst gelegen klooster van Tibet op ca. 4500m op het programma.
Ik ga nu genieten van een yakschotel of zo en natuurlijk van de prachtige Tibetaanse mensen hier. Ik heb echt veel foto's gemaakt van ze en, klinkt heel gek, ook van de deuren. Die zijn zo kunstig hier.
Groetjes,
Maarten
-
07 Oktober 2006 - 11:52
Johan:
Hopelijk maak je veel foto's (en hopelijk een video), dan kunnen wij ze hier zien! Klinkt werkelijk fantastisch:-) -
07 Oktober 2006 - 17:10
Bert En Anke:
Eet smakelijk of goede bekomst. Lekker voor je dat je (nog) geen last hebt van de hoogte. Anke verheugt zich al helemaal op de foto's vooral op die van de deuren.
Nog heel veel plezier hopelijk lezen we binnenkort weer nieuws van je.
Groetjes Bert en Anke -
07 Oktober 2006 - 17:38
Raymond:
Haha onze eigen Yeti ;).
Echt gaaf om dit allemaal te lezen... Ik hoop echt dat je daar nog een super tijd gaat beleven. Nog heel veel plezier en ook namens Esther...
Groetjes Raymond... -
07 Oktober 2006 - 21:16
Wilma:
Wauw Maart! K wil echt alles zien als je terugbent.
Als k dit allemaal had geweten was k zeker met je meegegaan. Geniet van t eten de komende dagen! En natuurlijk vand e parchtige uitzichten.
Hoop gauw meer van je te horen
kus,
Willetje -
08 Oktober 2006 - 06:40
Cas:
Ha Yeti, eet smakelijk dan maar he?
Veel plezier en graag meer van dit soort leuke verhalen Maarten
Groet -
08 Oktober 2006 - 11:31
Pascal En Marieke:
he maart ik lees dat je het lekker naar je zin hebt
maak er nog wat moois van
groet pascal en marieke
-
08 Oktober 2006 - 11:57
Angela:
Hee Maarten!! Hier een berichtje van mij.. Mis je ons een beetje? ;-)Leuk om jouw verhalen te lezen. En dan die reactie van die tibetaan op jouw behaarde armen. Bij jou valt het nog mee. Zou hij flauwgevallen zijn als hij echt zo'n behaarde man had gezien?? Voor ons niks nieuws meer op het strand.. ;-) Veel plezier nog! x Angela. -
08 Oktober 2006 - 19:20
Lidia:
hoi Maarten
wat beschrijf je het toch weer beeldend. Ik zie het mannetje wat aan de haren op je arm trekt zo voor me. En het uitzicht op de bergen zou ik ook wel willen zien, maar helaas ik moet werken! Ik wens je nog een fijne reis toe!
utrechtse groeten -
09 Oktober 2006 - 06:35
Tessa Van Der Leeuw:
Hoi Maarten!
Zo te lezen heb je al heel wat meegemaakt. echt super! vind het jammer dat ik er niet meer ben als je terugkomt, zodat ik al je verhalen mis. Maar de plant maakt het goed en zal iedereen gedeelde voogdij ervoer geven. hahaha heel veel plezier nog! pas op en geniet! knuffel -
09 Oktober 2006 - 07:20
ISABELLA:
HE MAARTEN ZO TE HOREN IS HET ECHT SUPER, EN DIE YAK IS LEKKER? NOG VEEL PLEZIER GROETJES ISBELLA -
09 Oktober 2006 - 08:06
Elly:
Maarten, je bent je beroep misgelopen jongen!! Wat schrijf je het allemaal weer leuk!! Zal maar reisverslaggever worden....
grtjes!! -
09 Oktober 2006 - 09:43
Maaike:
Hi Maarten!
Ik heb net alle verhalen gelezen die je de afgelopen week geschreven hebt en ik vond het erg leuk allemaal!
Ik ben gisteravond terug gekomen uit Fuerte en ik ben lekker bruin, vast bruiner dan jij!
Ik ben erg benieuwd naar alle foto's, die gaan we maar gelijk bekijken als je terug bent.
Geniet nog even flink!
Kus Maaike -
10 Oktober 2006 - 20:25
Angela:
Hoi Maarten, Bianca heeft mij perongeluk uit de maillijst verwijderd. Kun je mij weer toevoegen en haar en Rob er ook bij voegen?? x Angela
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
