Tashidelek
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Maarten
11 Oktober 2006 | Nederland, Amsterdam
Tashidelek vanuit Shigatse!
Tijd om weer eens wat te schrijven. En stof genoeg ook:) of :S.
De vorige keer toen ik schreef beloofde ik jullie yak te eten. Bij Dunya's heb ik daarom een overheerlijke Yak Sizzler gegeten. Da's dus yakvlees gebakken op een gloeiend hete plaat. Erg lekker.
De volgende dag hebben we met veel succes de Potala kunnen bezoeken, wat een giga-bouwwerk. Helaas heb ik geen beelden kunnen maken, aangezien de Chinesen dit niet toelaten. Waarom? Geen idee.
's Maandags, de negende oktober, hebben we het Ganden-klooster bezocht. Dus niet Gandeng zoals ik eerst schreef en de hoogte was ook geen 4800m, maar iets meer dan 4200m. Na het bezoek zijn we achter het complex langs gelopen en hebben op een berghelling onze lunch genuttigd. Echt genoten van het uitzicht, de vallei was redelijk diep en de zon scheen (ca. 28 graden in de middag hiero:)). Nog een aantal prachtige foto's gemaakt van een yak die zich stierlijk stond te vervelen. En als klap op de vuurpijl een gebedsdienst gefilmd van de monniken. Indrukwekkend. Eenmaal buiten kwamen we onze Duitse vrienden uit de trein naar Xi'an tegen, nog even wat staan babbelen om vervolgens weer de afdaling te maken naar de vallei. En toen begon de ellende... ziek! Onderweg begon ik al een hekel te krijgen aan het rijgedrag van onze buschauffeurd, die ook geenszins van plan was de airco aan te zetten. Ondanks de vele verzoeken, wellicht had ie het niet verstaan, i.i.g. het was bloedheet en het irritante aanhoudende getoeter van hem hielp ook wel mee. Eindstation van onze rit was het Sera-klooster. Hier vind je de debatterende monniken. Ongebruikelijk voor mij, ben ik toen de bus stopte voorgedrongen, heb ik een plek voor mezelf gezocht (leuk zo'n open vlakte). Toen alles eruit was, voelde ik me weer kiplekker en dacht nog: dit is dus hoogteziekte, valte mee. Ik heb de debatterende monniken nog kunnen filmen, maar begon me al zwak te voelen. De eerste de beste taxi naar ons hotel genomen en op m'n kamer is echt overal waar een gat in zat van alles naar buiten gekomen. Ik heb m'n portie dus wel gehad. Cees heeftop mijn verzoek rond 10 uur 's avonds 2 glazen appelsap gebracht en heb daarna een redelijk rustige nacht doorgebracht (ben een paar keer wakker geworden, omdat ik niet lekker lag). Helaas heb ik dus geen tijd gezien om je te feliciteren Karin, maar heb wel aan je gedacht. Bij deze 'Hiep hiep, hoera!'.
Dinsdag is onze jeeptocht begonnen. Uit voorzorg ben ik bij onze Tibetaanse gids Migmar en Cees en Ina in 1 jeep gepropt. Het weer was gisterochtend herfstachtig. Veel regen en koud, maar na 40km begon het op te klaren en de rest van de dag was het weer gebruikelijk zo rond de 28 graden:p. (leuke herfst hier). Moet zeggen dat ik me nog erg zwak voelde, maar de tocht naar de hoogstgelegen bergpas (4990m) van Tibet heb ik met een enkele uitgebreide oprisping ;)overleefd. Vanaf de bergpas zag je een prachtig turkooise meer en in de verte enkele besneeuwde zesduizenders. Schitterend! Daarna zijn we dezelfde route weer teruggereden en beneden aan de pas onze route richting Gyantse vervolgd. Na ruim 100km goede wegen zijn we linksafgeslagen en door onherbergzaam gebied een stoffige wegen gereden. Vanuit de jeep deed 't me denken aan beelden uit Parijs-Dakar, alleen zat er bij ons geen tijdslimiet aan. Gaandeweg voelde ik me wat beter en m'n maag zei me een Chokotoff te nemen, dat heb ik ook lekker gedaan. In Gyantse kwamen we in prachtig hotel, uhum. Deed ons eerder denken daan het gesticht uit 'One Flew Over The Cuckoo's Nest', maar eerlijk, de bedden waren uitstekend. Aan de overkant van het hotel was een redelijk restaurant waar we met bijna de gehele groep gegeten hebben. Ik had ontzettende trek, maar ben niet verder gekomen dan 5 lepels kippensoep (overigens ontzettend flauw, was op driftig op zoek naar de maggi) en wat lepels nasi. Ik was erg moe en ben op dringend verzoek van Stephanie naar het hotel gegaan. Ik moet zeggen: ik heb heerlijk geslapen en ben sinds vanochtend weer helemaal het mannetje. Vanochtend hadden we vrij programma en als aanrader stond een klooster. Laat ik het zo zeggen: ik ben inmiddels een beetje uigekloosterd. Ben samen met 2 groepsgenoten wat door Gyantse gaan wandelen en heb in de verte nog een foto gemaakt van het klooster. Het straatbeeld in Gyantse is middeleeuws, alleen zijn de straten verhard, is neon-reclame en rijden er enkele jeeps van rijke Chinesen rond. Voor de rest is het paard en wagen wat je ziet:). Bovendien hebben de Tibetanen moeite met Engels schrijven, zo heet de plaats volgens Engelse Gyantse, volgens het hotel Gyangtse en het plaatselijke restaurantje Gyaltse Kitchen. De menukaart was ook schitterend: vanochtend heerlijk scrammbled gees gegeten. Maar... ze spreken over het algemeen beter Engels dan we in China gewend waren. Om 2 uur (bij jullie dus 8 uur 's ochtends) zijn we vanmiddag naar Shigatse gereden. Dit is een aardig grote plaats voor Tibetaanse begrippen. En vanuit een prachtig Manasrovar Hotel bericht ik jullie dus. Ik ga afsluiten en in het restaurant van dit hotel een goed en gewoonlijk goedkoop (€ 3,50 is ongeveer het duurste voor een 2-gangen-diner en drinken incluis) uitzoeken.
O ja, voor Olga Commandeur en Carl Noten heb ik nog een leuk ochtendoefening. Probeer op platte voeten in gehurkte houding te zitten, zodat je kont ongeveer tot je hielen komt. Succes! Tibetanen en Chinesen kunnen dit (wel).
Groetjes,
Maarten
Tijd om weer eens wat te schrijven. En stof genoeg ook:) of :S.
De vorige keer toen ik schreef beloofde ik jullie yak te eten. Bij Dunya's heb ik daarom een overheerlijke Yak Sizzler gegeten. Da's dus yakvlees gebakken op een gloeiend hete plaat. Erg lekker.
De volgende dag hebben we met veel succes de Potala kunnen bezoeken, wat een giga-bouwwerk. Helaas heb ik geen beelden kunnen maken, aangezien de Chinesen dit niet toelaten. Waarom? Geen idee.
's Maandags, de negende oktober, hebben we het Ganden-klooster bezocht. Dus niet Gandeng zoals ik eerst schreef en de hoogte was ook geen 4800m, maar iets meer dan 4200m. Na het bezoek zijn we achter het complex langs gelopen en hebben op een berghelling onze lunch genuttigd. Echt genoten van het uitzicht, de vallei was redelijk diep en de zon scheen (ca. 28 graden in de middag hiero:)). Nog een aantal prachtige foto's gemaakt van een yak die zich stierlijk stond te vervelen. En als klap op de vuurpijl een gebedsdienst gefilmd van de monniken. Indrukwekkend. Eenmaal buiten kwamen we onze Duitse vrienden uit de trein naar Xi'an tegen, nog even wat staan babbelen om vervolgens weer de afdaling te maken naar de vallei. En toen begon de ellende... ziek! Onderweg begon ik al een hekel te krijgen aan het rijgedrag van onze buschauffeurd, die ook geenszins van plan was de airco aan te zetten. Ondanks de vele verzoeken, wellicht had ie het niet verstaan, i.i.g. het was bloedheet en het irritante aanhoudende getoeter van hem hielp ook wel mee. Eindstation van onze rit was het Sera-klooster. Hier vind je de debatterende monniken. Ongebruikelijk voor mij, ben ik toen de bus stopte voorgedrongen, heb ik een plek voor mezelf gezocht (leuk zo'n open vlakte). Toen alles eruit was, voelde ik me weer kiplekker en dacht nog: dit is dus hoogteziekte, valte mee. Ik heb de debatterende monniken nog kunnen filmen, maar begon me al zwak te voelen. De eerste de beste taxi naar ons hotel genomen en op m'n kamer is echt overal waar een gat in zat van alles naar buiten gekomen. Ik heb m'n portie dus wel gehad. Cees heeftop mijn verzoek rond 10 uur 's avonds 2 glazen appelsap gebracht en heb daarna een redelijk rustige nacht doorgebracht (ben een paar keer wakker geworden, omdat ik niet lekker lag). Helaas heb ik dus geen tijd gezien om je te feliciteren Karin, maar heb wel aan je gedacht. Bij deze 'Hiep hiep, hoera!'.
Dinsdag is onze jeeptocht begonnen. Uit voorzorg ben ik bij onze Tibetaanse gids Migmar en Cees en Ina in 1 jeep gepropt. Het weer was gisterochtend herfstachtig. Veel regen en koud, maar na 40km begon het op te klaren en de rest van de dag was het weer gebruikelijk zo rond de 28 graden:p. (leuke herfst hier). Moet zeggen dat ik me nog erg zwak voelde, maar de tocht naar de hoogstgelegen bergpas (4990m) van Tibet heb ik met een enkele uitgebreide oprisping ;)overleefd. Vanaf de bergpas zag je een prachtig turkooise meer en in de verte enkele besneeuwde zesduizenders. Schitterend! Daarna zijn we dezelfde route weer teruggereden en beneden aan de pas onze route richting Gyantse vervolgd. Na ruim 100km goede wegen zijn we linksafgeslagen en door onherbergzaam gebied een stoffige wegen gereden. Vanuit de jeep deed 't me denken aan beelden uit Parijs-Dakar, alleen zat er bij ons geen tijdslimiet aan. Gaandeweg voelde ik me wat beter en m'n maag zei me een Chokotoff te nemen, dat heb ik ook lekker gedaan. In Gyantse kwamen we in prachtig hotel, uhum. Deed ons eerder denken daan het gesticht uit 'One Flew Over The Cuckoo's Nest', maar eerlijk, de bedden waren uitstekend. Aan de overkant van het hotel was een redelijk restaurant waar we met bijna de gehele groep gegeten hebben. Ik had ontzettende trek, maar ben niet verder gekomen dan 5 lepels kippensoep (overigens ontzettend flauw, was op driftig op zoek naar de maggi) en wat lepels nasi. Ik was erg moe en ben op dringend verzoek van Stephanie naar het hotel gegaan. Ik moet zeggen: ik heb heerlijk geslapen en ben sinds vanochtend weer helemaal het mannetje. Vanochtend hadden we vrij programma en als aanrader stond een klooster. Laat ik het zo zeggen: ik ben inmiddels een beetje uigekloosterd. Ben samen met 2 groepsgenoten wat door Gyantse gaan wandelen en heb in de verte nog een foto gemaakt van het klooster. Het straatbeeld in Gyantse is middeleeuws, alleen zijn de straten verhard, is neon-reclame en rijden er enkele jeeps van rijke Chinesen rond. Voor de rest is het paard en wagen wat je ziet:). Bovendien hebben de Tibetanen moeite met Engels schrijven, zo heet de plaats volgens Engelse Gyantse, volgens het hotel Gyangtse en het plaatselijke restaurantje Gyaltse Kitchen. De menukaart was ook schitterend: vanochtend heerlijk scrammbled gees gegeten. Maar... ze spreken over het algemeen beter Engels dan we in China gewend waren. Om 2 uur (bij jullie dus 8 uur 's ochtends) zijn we vanmiddag naar Shigatse gereden. Dit is een aardig grote plaats voor Tibetaanse begrippen. En vanuit een prachtig Manasrovar Hotel bericht ik jullie dus. Ik ga afsluiten en in het restaurant van dit hotel een goed en gewoonlijk goedkoop (€ 3,50 is ongeveer het duurste voor een 2-gangen-diner en drinken incluis) uitzoeken.
O ja, voor Olga Commandeur en Carl Noten heb ik nog een leuk ochtendoefening. Probeer op platte voeten in gehurkte houding te zitten, zodat je kont ongeveer tot je hielen komt. Succes! Tibetanen en Chinesen kunnen dit (wel).
Groetjes,
Maarten
-
11 Oktober 2006 - 11:35
Elly:
Je maakt ons allemaal weer jaloers! Veel plezier nog -
11 Oktober 2006 - 11:37
Maarten:
Tsja, wat moet ik daarop zeggen Elly? :) -
11 Oktober 2006 - 17:48
Johan:
Jeetje, da's ook niet fijn om zo ziek te worden tijdens je vakantie. Goed om te horen dat het snel weer over was, en nog een lekker temperatuurtje ook.
Hartstikke leuk voor je! -
11 Oktober 2006 - 18:49
Eva:
He Maarten, geweldig wat kan jij schrijven. Toen ik las dat je zo beroerd bent geweest kon ik helemaal met je meevoelen. Deze vakantie heb ik dat ook gehad.Gelukkig was je er gauw weer boven op. Het lijkt me heerlijk om daar in de natuur te lopen. In Mexico was ik op een gegeven moment ook uit gekerkt en getempelt.
Ik heb Yakmelk gedronken en dat was YAK!
-
11 Oktober 2006 - 19:06
Ron:
Beste Maarten, jouw danspassen worden zaterdag op het B-pop festival erg gemist. Zit er een kans in dat je in een klooster blijft? -
11 Oktober 2006 - 20:55
Wilma:
Gelukkig dat je je weer wat beter voelt!
K zal t doorbellen naar de redactie van Olga en Carl:p
Heel veel plezier nog!!
=xxx=
-
12 Oktober 2006 - 11:33
Mike ;):
Hé Maarten,
Lekker joh 28 graden. Helemaal goed! Kijken wie van ons bruiner is als je terug bent.
Klooster nog even door, kijk je ogen uit en geniet van je goedkope etentjes.
X Maaike -
17 Oktober 2006 - 06:58
Hanneke:
en ik maar denken dat ze daar geen chokotoff verkopen....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
