Paradijs? Of is het toch Noord-Korea?

Heej moet je luisteren,

Ik ben weer een 1000 km verplaatst in de tussentijd. Het weer is momenteel fantastisch (gelukkig was die ene middag in Rio effies K************). Met de groep hebben we besloten dat het de rest van de vakantie mooi weer blijft.

Wat ik in mijn vorige verhaal nog wilde vertellen is dat we zondagavond met 8 man de taxi hebben gepakt. Helemaal aan de andere kant van Rio, ergens een wijk dat Lapa heette. We gingen daarheen om een Sambabar te bezoeken, maar helaas waren de Sambabarretjes allemaal dicht. Onze taxichauffeur sprak zeer gebrekkig Engels en liet ons weten dat hij Ayrton Senna was, althans zo reed ie wel. Ongelooflijk hard dwars door de stad. Was wel nodig ook, want de wijken rond Lapa (de rosse buurt) waren Favelas. Niet echt prettig dus. Moet eerlijk zeggen dat we tot nu toe geen problemen gehad hebben met de bevolking, eerder is het een behulpzaam volk en best wel humoristisch ondanks dat we ze voor geen meter kunnen verstaan, maar lichaamstaal zegt ook veel.

Ja, i.d.d. "Heej moet je luisteren", dat is de zin waar onze superreisleider mee begint. Constant als ie met die zin begint ligt de hele groep in een deuk. Alleen maar lof voor Michiel. Hij weet ontzettend veel, regelt ontzettend veel en is zeer sociaal. Hij wilde een interactieve vakantie, iedereen moet dus meedenken. Aan het eind van de rit wil hij een quiz houden, maar iedereen is al bang dat ik win. Samen met nog 2 anderen heb ik me goed ingelezen. Dat wordt wel gewaardeerd.

Maandagmiddag hebben we HELAAS Rio verlaten. Via prachtige wegen door een zeer groen paradijselijk landschap zijn we naar Parati gereden. Parati (in het Portugees betekent Para voor en ti jou) is een oud koloniaal stadje. Daar hebben we in de avond op een terrasje wat (te veel) gedronken. Ben erachter gekomen dat er nogal een verschil in gradaties qua rumpercentage in de caipirinhas zitten; ja ik had een kater. Gelukkig had ons hotel een zwembad dus die kater heb ik er heerlijk uitgezwommen.

Jammergenoeg moesten we dus gistermiddag al onze pousada (=klein hotel) in Parati verlaten om s avonds na een flinke busreis en vlucht van ca. 800 km in Foz de Iguacu aan te komen. Komen we hier half 1 vannacht aan, bleken dus allerlei communicatiefouten geweest. We zitten dus momenteel in een hotel waar zelfs een Noordkoreaanse hotelhouder van zou schrikken. Gelukkig is het maar voor 2 nachtjes.

Vandaag en dat is voor mij dus 13 juli zijn we naar het Parque Nacional do Iguacu geweest, voor de watervallen natuurlijk...

Verdorie tijd is bijna op. Morgen zal ik vanuit Sao Paulo uitgebreider vertellen over dit superland.

Ik ga nu even eten... onbeperkt eten dus, want dat is typisch Braziliaans. En met een dansshow erbij.

Het gaat jullie goed (en net zoals met mij!), groetjes Maarten