Mission accomplished!

Hi there!!

Vanuit een aangenaam Florida hier jullie verslaggever weer es.
Zoals ik vorige keer afsloot zal ik beginnen bij Kennedy Space Center. Afgelopen zaterdag zijn we dus naar KSC geweest. Een leuke dag uit, ondanks 't ietwat mindere weer. 's Ochtends was 't mistig en was 't de vraag of we überhaupt wel iets van de échte ruimtevaart (in onze ogen dan;)), dan bedoel ik dus de platforms waar de shuttles gelanceerd worden, mee zouden krijgen. Gelukkig werd 't in de loop van de dag beter weer, temperatuur uitstekend en af en toe een spatje regen. In het visitors complex hebben we het iMax theatre bezocht. Dit theater is vergelijkbaar met 't omniversum, dus 3D-brilletje op en verrast worden door de effecten die je te wachten staan. De film ging over de maanmissies eind jaren 60, begin 70 en werd grotendeels verteld door Tom Hanks. We hebben dus de maan 'bezocht'. Na een hapje eten zijn we in een bus gestapt die ons naar verscheidene plekken van Space Coast, zoals het gebied heet, bracht. Het gebied waar NASA is gevestigd is gigantisch en slechts 10% van het land wordt daadwerkelijk door NASA gebruikt, de rest is natuurreservaat, dus kwam je langs de weg allerlei varianten ooievaars en alligators tegen. Bij de eerste stop konden we een blik werpen op enkele gebouwen en installaties die bestemd waren voor onbemande lanceringen. Deze lanceringen vinden plaats op Cape Canaveral, ook wel bij ons buitenstaanders bekend als Cape Kennedy, maar blijkbaar had de naam Canaveral zoveel historische waarde dat de naam nadat 't een aantal jaren Cape Kennedy heette nu weer de naam Canaveral. Vervolgens zijn we naar het échte werk gereden. Eerst langs een gigantisch bouwwerk genaamd het VAB (Vehicle Assembly Building), daar waar de shuttles gepre- en repareerd worden voor een volgende missie. We hebben inmiddels ook geleerd dat een shuttle pas een shuttle als het geheel gelanceerd worden, dus inclusief de boosters en de orbitter. De orbitter is dat 'deel';) van de shuttle wat je ook weer ziet landen en waar de bemanning in zit (we kregen bij aanvang van de busrit te horen dat aan het eind van de rit een test zou volgen, die krijgen jullie dus ook). Vervolgens zijn we langs de route van de crawlers naar de 2 lanceerplatforms gereden. Een crawler is een megagroot hydraulisch aangedreven platform waarop de shuttle itself wordt opgebouwd, na opbouw rijdt zo'n crawler vanuit de VAB naar één van de twee SLP's (SLP 38 of SLP 39). De platforms waren zelfs afstand enorm. Vlak voor ons vertrek werd bekend dat de lancering van één de shuttles inmiddels is uitgesteld tot 7 februari, tsja en dan zijn we toch weer terug in Nederland. Erg jammer:(, want zo'n lancering was natuurlijk geweldig geweest om mee te maken, ook al was dat dan wel op minimaal 3,5 mile afstand geweest (dit is de minimale afstand waarop je moet staan bij een lancering). Overigens worden hier vandaan dus de bemande missies gelanceerd, deze gebeuren niet op Cape Canaveral maar op Merritt Island. Na het échte werk werden we gedropt bij het centrum waar alle controles plaatsvinden voordat projecten meegaan met een missie. Hier kregen we ook een inkijkje in de wereld van het ISS, vanachter een groot raam zag je een aantal onderdelen die in de toekomst naar ISS 'gebracht' zullen worden. Teruggekomen bij het Visitor Complex zijn we met z'n drieën in de Launch Simulator geweest, hierin ga je met 40 à 50 man en wordt je in verticale richting geplaatst om vervolgens het idee te krijgen dat je gelanceerd wordt, met het gehele verhaal eromheen dat verteld door wordt door een astronaut is het een grappige en leuke ervaring. Helaas kreeg ik het gewichtloosheid niet mee;).

Afgelopen zondag zijn we vanwege het koude weer, temperatuur was gedaald tot circa 13 graden Celcius (gelukkig geen Fahrenheit;)), naar downtown Orlando geweest. Mooie stad, maar wel oersaai, er was bijna geen hond op straat (na ja, die dan wel).

Maandagavond hebben we ervaren (althans mijn eerste ervaring) wat uiteten gaan op z'n Amerikaans is. Daar moet je niet al te veel gezelligheid bij denken. We gingen eten bij Boston Lobster Feast in Kissimmee, wereldberoemd om z'n kreeften (the lobster). Onder de tl-verlichting hebben we een buffet verorberd. Overheerlijke chowder, vissoep bereidt op New Englandse wijze, gegeten. Natuurlijk mijn geliefde mosselen en voor het eerst een oester, maar dat hoeft van mij niet meer; hap zee-snot. Én hoe kan het ook anders: een kreeft (één! en niet meerdere zoals het de meeste Amerikanen gebruikelijk is). Wij hadden onze eigen 'kreeft' gevonden, namelijk de poten van de sneeuwkrab, daar hebben gezamenlijk aardig wat van die poten gegeten. Om even duidelijkheid te scheppen over deze heerlijke delicatessen, wie wel es naar Discovery Channel naar Dangerous Jobs kijkt heeft vast wel eens naar de afleveringen met krabvangers op de Beringenzee gezien, die krabbenpoten dus. Jummie!!! :)

De volgende dag was het zulk heerlijk weer dat ik aan het eind van de dag zelf op een lobster leek, ik kom dus i.i.g. met een kleurtje terug en daar gingen we óók voor.

About today! Today it was SeaWorld Day. Eigenlijk zouden we gister al naar SeaWorld zijn gegaan, echter aan het weer hier is geen touw vast te knopen. 's Ochtends kan het nog bewolkt en regenachtig zijn, terwijl het 's middags aangenaam warm is. Zo ook gister, dus zijn we thuisgebleven. Ook vanochtend was het weer typisch zulk weer, maar dan konden we het elke keer wel uitstellen en ma wilde toch naar Snow & Klondike, de 2 ijsberen die in SeaWorld wonen...
Gelukkig was het weer fantastisch en SeaWorld is echt een schitterend park, de kwalificatie 'Dolfinarium, maar dan groter' zou een diskwalificatie zijn. De shows zijn hier ietwat gelikter en voor veel publiek en het publiek blijft ook zitten tot het einde, in tegenstelling tot het publiek in de ArenA :P. Vooral de show met de Killer Whales, orka's, was erg leuk. Wat voor de meesten het hoogtepunt was was de komst van Shamu die natuurlijk even het publiek kwam natspetteren. Waarom iedereen voor Shamu kwam werd mij pas duidelijk toen hij uit het water kwam; hij is 'ietsjes groter' dan de overige orka's in de show. Verder kon je ongeveer elk aquarium van onder en boven water bekijken. Vooral 't aquarium met de papegaaiduikers a.k.a. puffins was leuk, omdat ze onhandig overkomen en eentje zich enorm liep uit te sloven. Je zou er zo eentje mee willen nemen... Wat ook geweldig is in het park is dat je bij de dolfijnen een bakje vis (sardientjes of zo) kon kopen en bij het basin de dolfijnen kon voeren en aaien. Ook die zou je zo willen meenemen. Dé attractie van SeaWorld is Kraken, creature bekend uit de film Pirates Of The Caribean. Kraken is een rollercoaster die je in Nederland echt niet tegenkomt, heb tijdens de rit niet geteld, maar zeker 3 loopings en wat corkscrews (wat is de Nederlandse naam). 'k Was wel wat dizzy na de rit, maar om me heen te zien was ik niet de enige.

Nou ja, ik geloof dat ik inmiddels wel genoeg geschreven heb. In de komende dagen gaan we nog een tocht met een Air Boat, zoals in de Everglades, maken maar dan hier in de buurt op Lake Tak....(moeilijke naam, iets uit het Seminools de indianen die hier wonen/woonden). Gaan we kijken of in de 'swamps' de moerassen van dit meer nog wat alligators tegenkomen, net als in SeaWorld waar we een baby-gator hebben kunnen aanraken.

Misschien dat er dus nog een berichtje komt vanuit Kissimmee. Of anders: See You Later Alligator!!