Una mesa para una persona por favor

Goedemorgen,

Hier na een lange droogte weer eens een reisverslag van mij! Geen exotische verre bestemming, maar dichterbij huis en zeker niet minder mooi. Vanavond vertrek ik weer richting huis na een weekje in het prachtige Sevilla. Ik had verwachtingen van de stad, ze is eigenlijk nog mooier.

Afgelopen zondag gearriveerd en ingecheckt in m’n hotel. M’n hotel is dichtbij Estadio Ramon Sanchez Pizjuan van de plaatselijke Sevilla C.F.. Na lokale beefburger (burger was homemade) gegeten te hebben Naar het stadion gewandeld. Ondanks dat er 50.000 man in kunnen is het van de buitenkant niet heel erg imposant. Helaas was alles dicht en aangezien er deze week geen clubvoetbal was, helaas ook geen bezoek. Desalniettemin leuk om gezien te hebben. Tevens nabij het stadion een mooie zaak gezien om deze week een keer een hapje te kunnen eten.
Naast het hotel is een fijn parkje met een kiosk met terras. Heel naar allemaal zo’n terras... hier heb ik best vaak vertoefd. ‘s Avonds was er nog de UEFA Nations League-finale tussen Spanje en Frankrijk, dus ik dacht gezellig tussen de Spanjaarden ergens op een scherm naar de wedstrijd te kijken. Niks van dat alles. Dan maar niet en bovendien moest er nog gegeten worden. Terug in het hotel bleek in de tv-zaal dat de wedstrijd daar aan stond. Uiteindelijk was ik de enige die de huldiging heeft gezien :).

Voor maandag had ik mezelf een mooie route uitgestippeld. Allereerst een bezoek aan Plaza de España, hier niet ver vandaan. Deze Plaza is een gigantisch plein met in een boog eromheen een eveneens gigantisch bouwwerk, het militair museum. Naar alle waarschijnlijkheid moet dit gezien de bouwstijl vroeger een Koninklijk paleis zijn geweest. Voor een maandagochtend was het megadruk, dat had ik niet verwacht. Zelf kon ik weer aan de slag als soort huisfotograaf voor Spaanse families die graag hun mobieltjes vereeuwigd konden worden. Ook ik moest zelf op de foto natuurlijk. Na een uurtje daar vertoefd te hebben een kleine wandeling door de tuin van het paleis kwam ik uit bij één van de vele parken die de stad rijk is: Parque Del Prado. Hier bleek dat de batterij van m’n camera al leeg begon te raken, hierdoor was ik genoodzaakt om terug te gaan naar het hotel en een lunchbreak te houden.
Na de lunch de linksaf geslagen i.p.v. rechtsaf. Al snel kon ik de camera erbij pakken. Achter de San Bernardo-brug zag ik de Giralda boven het stadscentrum uit torenen. De Giralda is toch wel het meest iconische bouwwerk van Sevilla en misschien was dit wel het beste fotomoment (dus niet :)). Een wandeling door het centrum met z’n nauwe steegjes en ik kwam uit bij de rivier die door de stad stroomt. Al is dit een kanaal en een zijtak van de Guardalquivir, al heeft het de allure van een rivier. Over dit water zijn mooie variërende bruggen gebouwd, zowel klassiek (Peunta San Telmo & Puenta Triana) als modern. Aan de overkant ligt Triana. Triana heeft een totaal ander karakter als het stadscentrum. In het stadscentrum vind je de klassieke bouwwerken, aan deze zijde lijkt het me meer volkser te zijn. Hier heb ik een klein wandelingetje langs de oever gemaakt om via de Triana-brug terug te keren bij het centrum. Leuker en wat minder druk qua verkeer is de boulevard beneden langs het water. Druk was het zeker, fietsers, toeristen en hardlopende locals. Naast deze boulevard ligt een andere Sevillaanse trekpleister, namelijk Torre del Oro, de toren van goud. Na ja, het koepeltje is van goud. Hier ben ik naar boven gegaan. Op 2 verdiepingen is een mini-expositie van de Spaanse zeevloot. Klein, maar fijn. Op de toren heb je mooi uitzicht over de rivier. De toren is te laag om over de stad heen te kunnen kijken.
Na dit bezoek ben ik weer richting hotel gewandeld langs de Giralda. Een ticket voor een bezoek zou ik volgende dag wel regelen. In de avond ben ik naar het restaurant bij het stadion gegaan, een aanrader, het beste restaurant waar ik deze week heb gegeten. Hierbij dus mijn advies Restaurant Poxao.

De volgende dag ging ik zoals ik mezelf had beloofd terug naar de Giralda. Alles in deze stad is vrij compact dus echt lang lopen was het ook niet. Helaas geen tickets voor vandaag, alleen als je je tickets online had besteld. Het was namelijk de Spaanse nationale feestdag, dit verklaarde ook de enorme drukte de dag ervoor. Naast de Giralda bevindt zich de Real Alcázar, hiervoor kon ik nog wel een ticket kopen. Wel pas vanaf 14u30 entree. Voor mij mooi genoeg tijd om naar Metropol Parasol te gaan. Volgens Google maps 3,3 km wandelen, in werkelijkheid nog geen kwartiertje looppas. Metropol Parasol, oftewel de Setas de Sevilla, is modern project. Op een plein zijn bovenop betonnen palen soort van parasols gebouwd. Eigenlijk vanaf beneden tegenvallend. Maar goed, hier wilde ik heel graag naartoe. Beneden kaartje aangeschaft en met de lift naar boven. Wat een prachtig uitzicht heb je hier! Bovenop is een kronkelend pad gebouwd voor mooie panorama’s. Uiteraard hiervandaan ook uitzicht op La Giralda. Hierna even een lunch genuttigd in het centrum, tapas hoe kan het ook anders. Heel fijn dat ik voor mezelf het zinnetje: una mesa para una persona por favor had aangeleerd. Men denkt meteen dat ik heel goed Spaans kan. Als ze erachter komen dat ik toch echt een buitenlander ben krijg ik de complimenten dat ik als Engelsman zo goed m’n best doe om Spaans te spreken, hahaha.
Om half 3 kon ik Real de Alcázar binnen gaan. Dit is een eeuwenoud voormalig paleis, wat ongetwijfeld iets weg heeft van het Alhambra in Granada. Wat een prachtig majestueus gebouw is dit. Al vertrekken hebben hun eigen gedetailleerde decoratie. Met name de Arabische invloed is hierin terug te vinden. Nee, echt geen straf om hier rond te mogen lopen. Ook de tuinen achter het paleis zijn hartstikke mooi. Real de Alcázar staat zeer hoog in m’n lijst met mooiste gebouwen die ik bezocht heb.
Al met al een vermoeiende dag die afgesloten moest worden met baantjes trekken in het koude hotelzwembad en de niet te missen cerveza.

Eergisteren dan toch een bezoek gebracht aan La Giralda. Deze is te bereiken via de basiliek. Hier had ik niet veel tijd voor, al snel was daar mijn Time-frame om naar boven te gaan. In de toren zijn geen trappen maar je komt boven via schuine vloeren. Eenmaal boven werden we getrakteerd op het luiden van een van de klokken, vrij hilarisch moment als niemand het verwacht :). Ook hier heb je een 360 graden uitzicht over de stad. Met name het zicht op de Real de Alcázar was heel mooi. Weer terug beneden ben ik naar de Iglesia San Salvador gewandeld, de toegang zat “gratis” bij mij entreeticket voor La Giralda. Ja, mooie kerk, maar niet mijn ding. Heel veel gouden decoratie. De inval van de zon door het glas in lood maakten overigens wel prachtige kleuren op de zuilen van de kerk.
Van een Nederlandse dame die ik sprak bovenop de Setas begreep ik dat de tuinen van Parque Maria Luisa heel mooi zouden moeten zijn. Deze tuinen liggen achter de Plaza de España, dus ben ik daar naartoe gewandeld. Onderweg nog even een bezoekje aan het wetenschappelijk museum gedaan.voor Spanjaarden vast heel interessant, want het meeste werd niet in het Engels vertaald... en verder dan een tafel voor 1 persoon kom ik niet ;). Nou oké, in context kon ik er soms nog wat van maken. Het advies om de tuinen te bezoeken was een hele goede. Terug bij Plaza de España bleek het verschil tussen een normale doordeweekse dag en een nationale feestdag: 5000 bezoekers. Wat een rust. Gelukkig werd deze ven onderbroken door een stel jonge muzikanten en danseressen die de flamenco uitvoerden. Heel speciaal, wat een krachtige dans. De tuinen van het park dat ik eerder letterlijk links had laten liggen zijn goed onderhouden. Elk deel uniek ingericht.

Gisteren ben ik zeer sportief geweest. Allereerst ‘s ochtends begonnen met intervaltraining hardlopen. Na het ontbijt een fiets gehuurd en zo’n beetje kriskras door Sevilla geknald. Dat kan hier best goed, de fietspaden hier zijn de rutas verdes. Dit zijn groen geasfalteerd fietspaden, al houden ze soms op de meest rare momenten op. Ik heb me voornamelijk aan de Triana-zijde begeven. In het noorden ligt La Cartuja, hier vind je het moderne Torre de Sevilla en pretparken. Tevens is hier ook het Olympisch stadion van Sevilla. Al heet stadion zo, Olympische spelen zijn er nooit gehouden. Tevens is het eigenlijk een foeilelijk bouwwerk, maar ja,ik was immers toch in de buurt. Langs de boulevard nog even een heerlijke tapas-lunch genuttigd en fiets weer teruggebracht.

Ik heb van Sevilla genoten en ook van het weer. Wat een mooie stad!

Hasta a luego!!