Coldplay @Croke Park

Goedemiddag vanuit zonnig Dublin,

Ons lang weekend Dublin+Coldplay zit er bijna op.
Afgelopen vrijdag hebben we ons met de AirLink bus, pendeldienst tussen vliegveld en de stad, laten droppen in het centrum. Vrijwel direct een bezoek gebracht aan hét uitgaansgebied van de stad: Temple Bar. Zelfs vroeg in de middag is het daar druk. We hebben de tijd besteed om de tijd te overbruggen totdat we in ons appartementje konden. Na een stevige lunch een rondleiding door Rock'n'roll Experience gedaan. Leuke ervaring, maar de Ierse dame die ons gidste was tamelijk onverstaanbaar. Pascal, Marieke en ik hebben een carrière in de muziekbusiness gemist.
Vervolgens naar ons huisje gewandeld. Eenmaal binnen bleken we uitzicht te hebben op het stadion Croke Park waar 's zaterdags het concert zou plaatsvinden.
In de avond naar The Church gegaan. Dat is een restaurant in een voormalige kerk. Hier hebben we ontzettend goed gegeten en gedronken.

Op zaterdag wederom een kerk bezocht, maar in dit geval een echte, namelijk de Christ Church Cathedral. Dublin is bezaaid met kerken, dus dan moet je er wel één bezoeken. Evenals Dublin aandoen en dan niks doen wat met drank te maken heeft, dat is ook vloeken in de kerk. Dus gistermiddag een bezoekje gebracht aan de Guinness Store Museum. Zeer toeristisch en commercieel, maar zeker de moeite waard. Per verdieping wordt het proces van het maken van dit biertje stap voor stap uitgelegd. Uiteindelijk eindig je natuurlijk in de bar met een zelf getapte Guinness. Vroeger had ik dit wel eens uit blik gedronken en vond ik het niet te hachelen, maar dit zelf getapte glas bier was best lekker. Op de bovenste verdieping bevindt zich een bar met panorama-uitzicht. Daar hebben we onze biertjes opgedronken.

's Avonds was uiteindelijk onze belangrijkste reden van ons bezoek aan Dublin aan de beurt. Zoals gezegd het concert van Coldplay in onze achtertuin. Onderdeel van dezelfde tour als destijds op Wembley, Londen. Alleen ander publiek, en enkele andere nummers. We hadden mooie plekken achter op het veld, maar dichtbij het podium waar ze nog 3 nummers zouden spelen (wisten we nog van Wembley). Ik kan jullie melden dat dat heel gaaf is om zo dichtbij te staan. Minpunt is dat je dat kwartiertje in één keer veel minder bewegingsruimte hebt. Hoogtepunt was dan wel dat bij het eind van hun optreden Chris Martin nog even een jongeman die in een rolstoel door vrienden naar voren werd gedragen het podium op liet komen en gezamenlijk een geïmproviseerd nummer zongen. Uiteraard was het geweldig om er weer bij te zijn, maar Wembley was qua akoestiek en publiek beter.

Vanochtend onze laatste dag begonnen met een hardlooprondje in Dublin, samen met Pascal. Daarna huisje afgesloten, ontbijtje in de stad. En nu in de bus laatste hand aan dit verhaal!

Fijne dag, groeten
Maarten, Pascal, Jolies en Marieke