3 down 2 to go

Lieve allemaal,

Vanuit Rundu, Noord Namibie (Caprivi Strip) een heel warm (+35 graden;)) welkom.

Ik moet weer even opgraven waar ik gebleven was, de indrukken die ik hier op doe zijn zo massaal. Maar ik was geeindigd in Swakopmund, 't sky diven:D. 's Avonds in Swakopmund voor een habbekrats heerlijk gegeten trouwens, bij Ocean Basket. Was een aanrader van een collega en het is inderdaad zeer goed spul voor niks. Swakopmund zelf stelt weinig voor, 't is een Duits koloniaal stadje, in het centrum vind je dan ook talloze in Duitse stijl gebouwde huisjes en winkeltjes. De voertaal is dan ook... Duits. 's Woensdags stond nog een quad bike experience voor mij op het programma. Met enkele reisgenoten 2 uur door de hoge zandduinen even buiten de stad gecrosst. Eerst had ik nog een quad waarvan de versnellingen het niet deden (toch gek dat iedereen zo hard bij me wegreed), vervolgens moest ik proberen 't apparaat onder de knie te krijgen. Alvorens dat gelukt was was het eerste half uur voorbij, maar eenmaal op gang heb ik een fantastische middag gehad, voelde alsof we aan de Dakar Rally mee deden. Ons Geert (krijg je met al die Brabo's in je groep) had er totaal geen feeling voor en dat vond 1 van de jongens van het Experience Centre sneu: "Com'on Hiert, I give you a lift. You'll enjoy it." En of Geert het geenjoyd heeft, achterop bij die jongen allerlei wheelies gemaakt, keihard van duinen geraced. Al met al een geslaagde middag.

De volgende dag was het voornamelijk stofhappen, dat wat we de hele reis al doen. We zouden na 300km gereisd te hebben onze tenten opzetten in Aba Huab. Snikheet! En in een rap tempo natuurlijk. Om en nabij 4 uur was iedereen klaar en reden we naar de rotsgravures (dus niet rotstekeningen!) van Twyfelfontein. Onderweg konden we onze geluk niet op, aan de rechterkant kwam de eerste van de big 5 in elfvoud voorbij marcheren. Een kudde olifanten passeerde ons, volgens Desiree de zeldzame (en wat kleinere) woestijnolifant. Imposant en indrukwekkend. De gravures vielen in het niets daarbij, stelde ook niet echt veel voor. Eenmaal terug op de Camp Site was ik bezig met de voorbereidingen voor ons avondmaal toen er plots op ca. 40m een olifant langs onze tenten door de droge rivierbedding liep. De stilte was snijden, een unieke ervaring. En wat voor ontzag heeft zo'n olifant. 's Avonds bij de bar kregen we als verrassing een optreden van de Damara-bevolking, die zongen enkele liedjes voor ons. Een heel leuke verrassing vond ik:).

De volgende ochtend in Aba Huab was het tijd om in de vroege morgen voor Ellen te zingen, die vierde namelijk haar verjaardag tijdens deze reis. Eenmaal de tenten ingepakt op naar de Himba's en de Cheetah Farm te gaan. De Himba's zou absoluut geen aapjes kijken zijn. Iets wat het dus wel was, een of ander Duits echtpaar had een lodge naast een himbadorp. Vanuit de luxe van de lodge was het hekje door en je kwam bij de Himba's terecht. Ik heb er foto's en film gemaakt, ik heb er nou eenmaal voor betaald, maar van mij had het niet gehoeven. In de middag zijn naar de Cheetah Farm gereden, alwaar wij zouden slapen. 's Middags kregen we een rondleiding in de buurt van het huis van de eigenaar. Op zijn terrein liepen 3 tamme cheetahs waaronder een van 5,5 maand oud. Natuurlijk wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om samen met Baba op de foto te gaan:D. Maar ik kan niet ontkennen dat ook hier een dubbel gevoel bij is, wat door Desiree onderstreept werd. De Cheetahs die daar leven zijn niet voor de fok, maar het zijn er wel een heleboel en ook een heleboel jonkies. Een cheetah die in gevangenschap heeft geleefd kan niet meer de wilde natuur in. Dus tsja... waarom die kleintjes.

De volgende dagen tot aan vanochtend waren gevuld met een bezoek aan Etosha National Park. Met de gehele groep hadden we afgesproken tegen betaling op een andere camp site te gaan staan (op advies van Desiree natuurlijk). Etosha is een natuurgebied zo groot als de helft van Nederland. Ongelooflijk een gebied bijna zonder bevolking, enkel met kale vlaktes, bebossing en een enorme zoutpan van 30 bij 150 km. Tijdens het opzetten van de tenten riep Desiree dat we alles moesten laten vallen en z.s.m. met camera en al achter haar aan moesten lopen. Snel naar het watergat van de camp site waar een olifant zich stond te wassen tussen de kudu's, jakhalsen en andere wonderenswaardige diertjes. Onze eerste echte Game Drive gemaakt. Heel veel dieren onderweg mogen aanschouwen: wildebeats, steenbokjes, allerlei gevogelte. Erg mooi. De belangrijkste reden waarom wij een omboeking van camp site gedaan hadden is het watergat van Okaukuejo. En wat voor een watergat! Onder geroezelmoes van alle bezoekers en bij de snel ondergaande zon wederom allerlei dieren mogen aanschouwen. Een hele kudde olifanten (wat blijven ze mooi). En na het eten stond tot onze grote verbazing nummer 2 van de 'Big Five' water te drinken. Een moederneushoorn met kleintje. Indrukwekkend! Enkele giraffen voegden zich erbij, wat een klungels met die voorpoten die ze wijdpoots moeten plaatsen omdat ze anders geen water kunnen drinken. Ben om 10uur naar mijn tent gegaan om de volgende ochtend om 5 uur op te staan in de hoop eventueel nieuwe dieren te zien. En wat een geluk!:D Ben niet van een koude kermis thuisgekomen, 5 leeuwinnen!, het vroege opstaan is niet voor niets geweest. Nog 4 reisgenoten waren ook vroeg opgestaan, de rest heeft het helaas moeten missen. De rest van de dag hebben we wederom gegamedrived en nog een aantal leeuwen en leeuwinnen gezien (maar ja, lang niet zo dichtbij als die ochtend).

En nu, nu zijn we Etosha uit en zitten we in Rundu, waar niet veel te doen is. Straks de voorbereidingen voor de doorreis morgen. Op naar Botswana, op naar de Okavango Delta.

Groetjes,
Maarten